Duydum da inanmadın adamın yaptığını,
Ateş atıp güneşi kızdırırmış bu Osman.
Yorgun düşen Kameri günbe gün kaptığını
Gizli gizli cebinde gezdirirmiş bu Osman.

Bülbüle dil olurmuş, ezgili sözleriyle
Her hazzı tamam eyler, fırdöndü gözleriyle,
Esermiş deli deli dandini kozlarıyla,
Hayalleri düşleri azdırırmış bu Osman.

Aşka kavruk ruhuyla oynatırmış bedeni,
Kırmızı bir sükutla kurgularmış nedeni,
Diplerden çıkartırmış döndürürmüş gideni,
Kemeri bel altına büzdürürmüş bu Osman.

Kurşun kadar yakarmış, sokarmış akla acı,
Gökten mehtap indirip, sürdürürmüş ilacı,
Kayyum olur tenlere, bulup yerlerde tacı,
Omuza baş koydurup bozdururmuş bu Osman.

Lafı dilden muzdarip, esnettikçe esnetir,
Sonu malum menzile, tutup atar kaynatır.
Anlattıkça Birisi göbeğini oynatır,
Peş peşine alayı dizdirirmiş bu Osman.




zekeriya duman