SEN GİDELİ BERİ...
Sen gideli beri,
Dilimin çıkmaz sokağında cümle sakinleri... Şöyle bir yol alsa kelimeler, Dil hududunda devrilirler... Dolar gözlerim, içime birikir. Bir çıkış yolu bulsa taşar sessizliğim... Sen gideli beri, Gözümden dökülür hazin kelam, Ve yüzümden okunur altı çizili gam.. Her hakkı sana mahfuz gülüşlerimin, Şöyle bir güldüğümü hatırlamam... Yolunu gözler ve teskin olmaz sözlerim, Yokluğuna haybiye harfler savurmam... Elim yandı eleminden, Sayfalarda uslanmam... Sen gideli beri, Rüyalarda aldı başını gitti... Şöyle seni görecek olsam, Uykulardan inan uyanmam... Halsizim gündüzlerde takat aramam... Kokusu sinmiş gecenin, günlerimden tat almam... Tatsızım, tutsuzum, aşım yok... Sensiz günlerle karın doyuramam... Yersizim, yurtsuzum; feryadıma zaman mekan aramam... Şöyle bir hıçkırcak olsam, Titrer bedenim gönlüm avutamam... Sen gideli beri, Suskunum... Susuzum... Dillerim sana susadı, Şöyle bir yudumlayacak olsam, Hiç bir suya kanmam... Sen gideli beri, Bende gittim ardından, Gezer dolaşırım avareyim... Şöyle bir kendime gelecek olsam, Eski beni, bende bulamam... ................. Düşüncelerini sözcüklerde yaşatamayınca; Ne kadar kelimeler, cümleler konsa da satırlara, Bir yandan sayfalar azalsa da, Aslında Defter dolmuyor, Heder oluyor, Ömür gibi.. Şöyle seni yazacak olsam, Korkutur boynumun borcu, Kelimelerin vebali... _________E.D________________ |