aşk’ın tek bir anlam taşıdığı bu dünya da
şimdi biz neyiz biliyor musun
aşk’ı bulduğunda
ne yapacağını bilmeyen
iki budala...

günler uzanırken
yorgun sabahın gözlerinde
dudak kaçkını bir uçuk
ateşini almış da
gelir girer koynuna

içtikçe üşümüş teninde yanlış bir aşkı
üç beş satırın yanında demlenmiş bir kalbin
kime zararı var ki
belki acemi bir şairdir
kamaşır düşlerinde imgelerin en oynaksı hali
yeryüzünde akışına bıraktığımız
örselenmiş kuşlar gibi

ahh sevgili
bir tek sevgili
nasıl değiştirir ki dünyanın gerçeğini

durulandıkça yar sinesinde
yedi günahın efendisiydim
yalan uyudukça başucumda
dil kesiği intiharlar sakladı acımı
içim uyandı kendi matemine o an

kirlenmiş mermerler üzerine
yeni bir beden dışı deneyim yazılmış
nefretim
sesine borcudur hançeremin
sadık kalmak gerek ihanetine
ayrılıktır o dilde ki en sahte
kimsenin anlamadığı bir dille

ahh sevgili
bir tek sevgili
nasıl değiştirir ki ölümün gerçeğini

ağzından aldığım hayatı
ağzımda piç ettikçe
sesinde ki merhamete uysal ölümler yazan kaderin
alnından öpeyim
kederine denk düşsün diye

her tokat sonrası
sırtını döndükçe aşk bana
dönüşlerin kadar kolay olmadı
yolum yoluna
kan kırmızı ötesi ten rengi
çığlık çığlığa
kalabalık ve yalnızlığın zarif boynunda

ahh sevgili
bir tek sevgili
nasıl değiştirir ki aşk’ın gerçeğini