KELEBEK ÇIĞLIĞI
Kelebek yalnızlığında koza örerken ömür
Sukut-u hayal içre düşmüştü ağların peşine Hiç kimse bilmez dilenen ellerin gizinde işkence Zemheri soğuğunda yanar, savurur kokusunu Tutunuyorum içimdeki dört duvara Avlusunda bir leylek Kanadı kırık Uçmak diler uzaklara Uzak, gidene yakındır Yakına uzak Kaybolursam fırtına diye Omzumda kolsuz bir kazak Yaşabilmek adına Yaşatabilmek adına Bir ağaç büyüsün dualarda Kökü saklansın Yaprakları başucumda. Nehirler aksın sonra Yorgun argın Biraz da şaşkın Başlarını vura vura Taşlara Aksın içimden El değmemiş ormanlara. Şehirlerinde saklanmış çocukluğumun Anısına Sokak lambaları dikilsin ayağa Aydınlatsın gecenin inadına Yüzüme vuran Karanlığın şahdamarına. Bir de Bir de Yalnızlığı çevirebilmek için Kazanca Mısralar düşmeliyim Gidip de görülmeyen Görülüp de hissedilmeyen Yalnızlıklar uğruna Düşürmeliyim her kelimeyi Kanlı bir gömlek gibi Sızdıkça yaram Kanadıkça Aktıkça Bakabilmeliyim Alnı ak, ufku ak Çocuklara. 17.04.2009 Kahramanmaraş |
Bir de
Yalnızlığı çevirebilmek için
Kazanca
Mısralar düşmeliyim
Gidip de görülmeyen
Görülüp de hissedilmeyen
Yalnızlıklar uğruna
Düşürmeliyim her kelimeyi
Kanlı bir gömlek gibi
Sızdıkça yaram
Kanadıkça
Aktıkça
Bakabilmeliyim
Alnı ak, ufku ak
Çocuklara.
Güzel dizelerinizi yürekten kutluyorum.
Saygı ve selamlarımla.