dalyayüz sürdüğüm şiirlerle ay tutulur gözlerimde yıldızlar yanar söner yüzümde yaldızlı yakamoz lodosum tutarda bazen nedensiz kıyılara çarparım hırçın oyuk oyuk kanar içim sayfaya damlarım sonra harf harf kimi zaman mevsimsiz bahar bazen nefessiz mevsim en çokta zemheridir yüreğim ve ben tanımlanmamış bir coğrafyanın iklimiyim yüzdük derisini yüzümüzün arkasına saklanıp maskelerimizin belki de en çok kendimizden korktuk vazgeçilmiş seçimlerimizin pişmanlığında öykünüp durduk oysa leyl bir göz kırpar hayat ömür dediğin nedir ki ? göz açıp kapama mesafesi ve biz kirpiklerimizde hüzün eskiriz akan her kum tanesi yazılmış onca şiire söylecek bir çift sözüm var ben ki daha şair bile değilken debisi yüksek duygularda yüz kere şiir oldum doluya koydum boşla doldum hece hece kendimi buldum Gülay Bulut |
nedir bu pare pare dökülen
şairin hasında yatan bir yürek...
sen ..şiir sözlüm...yüreğimde bir çiçek...
öptüm annem yüreğinden...