DÖN DİYEMEZDİM ZATENŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Daha önce yazdığım ’’Dön Diyemem’’ şiirime ek olarak yazılmştır. İki şiir arasında yaşananlardan çıkan bir sonuçtur bu.
Dön diyemem demiştim ya, Aslında ben de dönemezdim; Bıraktığımız o sahillere. Ayak izlerimiz silindi; Farkındayım ben de. Yaşananlar ’macera’ydı bitti; ’Hata’ydı geçti gitti Diye değil. Bitmediği, geçmediği için Aynı tazeliğiyle içimde Aynı yakıcılığıyla kalbimde Olduğu için. Hâlâ burnumda tüttüğün için, Dön diyemezdim. Seni bir daha görsem, Ayrılamayacağım için, Tekrar yokluğuna alışamam diye Dön diyemezdim. Bıraksaydın beni, bana ’Dön’ diyemeyecektim zaten. Bırakmadın. Bu riski alamadın; Dönülemeyeceğini sen söyledin. Geçti, gitti, bitti dedin. Oysa ben, ’dön’ dememiştim sana. Senin de benim gibi Borçlu olduğun ’yeni hayatlara’ Veda edemeyeceğini Biliyordum. Geçmişte de etmemiştin, Birileri böyle istedi diye Çekip gitmiştin ve Dayanamayıp dönmüştün, Yeni ’borç’lar üzerinde. Nasıl yapabilirdim? O kadar kırık, o kadar çaresiz... Sen de ben de çaresiz... Kalmıştım boynu bükük, Kalbi yaralı, gönlü karalı ben. Güvendiği dağlara kar nasıl da yağarmış iyi bilirdim ben. Bütün varlığınla, ruhunla, Teslim olup da Terkedilmek nasıl olur İyi bilirdim ben. Birine yaslanıp da Yasa boğulmak nasıl olur Çok iyi bilirdim ben. Gönül kırmayı, insan ağlatmayı, Karalar bağlatmayı Sevip de bırakmayı İyi bilirdin sen! Bel bağlatıp, umut verip Sonra da kapıları kapatmayı, Çok iyi bilirdin sen. Bırakmadın beni, bana! ’Dön’ diyemeyecektim zaten sana. Bunu isteyemezdim; bana Yapılanı yapamazdım zaten. Say ki yaptım; herşeyi çizdim, Duygularıma yenilmiştim, Ama şunu öğrenmiştim: Çok sevsem de Sana güvenemezdim, Sana yaslanamazdım. ’Ezberimdin’ desen de, ’Bir tanesin’ desen de ’Sen başkasın’ desen de Bilirdim senin ’başka’ların; Başka ’borç’ların da vardır; Sen yapsan ben yapamazdım. ’Dön’ diyemezdim, korkardım; Dönemezsin diye, Dönemem diye...’ |