O VE SEN
Ben yoruldum, usandım bu beklemelerden
Umut etmekten. O yorulmadı, usanmadı senden. Ben kızdım, küstüm, suçladım seni; O hep mazeretler buldu, aklamak istedi, Vazgeçmedi senden. Ben onunla savaşmaktan da yıldım Tükendim, tükettiniz beni İkiniz de! Biriniz vefasızlığıyla yıktı geçti Biriniz vefasıyla ezdi geçti beni. Senden geçmiştim çokta ama, Ondan geçmemiştim. Ondan vazgeçmek senden de geçmekti aslında. Sen ordaydın, O’ydun! Fakat "O" olduğunu bilmiyordun. O’nu dinlemek, onunla uğraşmak Yokluğunla savaşmaktı! "Yok" dedim, Bırak yakamı, Sen de terket beni gönlüm dedim; Sus kalbim konuşma dedim. Sen yok ol ki bitsin bu çile! Yüksün bu sinede artık ! Yüklenme bana... Yoklukla savaş zor! Umudun yoksa, bekleyiş zor! Hayat böyle çok zor! |
güzel dizelerinizi yürekten kutluyorum.
emeğinize sağlık...
teşekkürler...