Gidişinin YıldönümüGittin… Böyle bir nisan akşamıydı işte, Varlığında teselli bulurdu genç kızlığım Bu denli oturur muydu içime? Gidişini zamansız bulmasaydım Ankara kayar mıydı ayaklarımın altından? Sislere bulanır mıydı yarınlarım? Kıymetinin bilinmemiş olduğu zamanların geride kaldığını Artık yollarına serildiğini gençliğin, Ve bilsen adına ne ağıtlar yakıldığını Gider miydin? Adanmış ömrün zafere yakın olduğunu Ve o gün geldiğinde yerini dolduracak sandıklarının Çekilmiş tırnağın bile olamayacağını bilseydin, Işıklarının yanmayacağını artık dokuz kere. Küsecekler o çok sevdiklerin, Gider miydin? Oysa ne dualar etmiştim kal diye, Sabah sende doğacaksın güneşle sanmıştım, Bilirim… Boyun büküşün en büyük makamaydı, Sen O’na kavuşmayı seçtin… Ellerimde bir avuç hüzünle bırakırken Beni büyük davamdan ettin, Ve ben eşlik ederken sevgi seline Ankara’nın avuçlarından, kayıp gittin… Kızma vazgeçtim diye, Benim için tektin… Sen de et ne olur? Ben hakkımı helal ettim… Ülkü Kaynak 04.04.2008 |
ben zeyno