Ne de güzel, haklı demişsiniz..
Edep.. İnsanı insan yapan, insanı diğer canlılardan ayıran.

Yunus Emre'nin
"ilim meclislerinde aradım kıldım talep,
ilim geride kaldı illa edep illa edep." dediği gibi..

Edep, konuştuğun zaman dilini, yalnız kaldığın zaman kalbini, dışarıya çıktığın zaman gözünü korumak değil midir aslında..
Ve tekniğinde yardımıyla maalesef ve ne çok tükeniyor değer denilenler. Değersizlikler itibar kazanmaya başlanmış toplumda. Hırslar, menfaatler, riya, çıkar oturmuş baş köşeye.. Üç beş günlük yaşanır olmuş dostluk denilen hatta o sevdalar.. Ne vicdan, ne sadakat ne merhamet ve ne de en önemlisi utanma duygusu kalmış. Biz küçükken büyüklerini say, küçüklerini koru diye büyütüldük. Öyle bildik öyle yaptık. Büyüdük hala öyleyiz, öyle olduk. Mahçup oluruz kendimizinden büyüğün yanında bacak bacak üstüne atmayı, sigara yakmayı bile.. Yer veririz. Oysa gençler? Gençliğimiz... Denilse de yapan kim! Tutan, uygulayan kim!
Kirletir olduk, kirlendiğimizin farkında olmadan.. Tükeniyoruz tüketirken..
Güzel ahlak, insani değerlere sahip olmak erdem, meziyet değil nerdeyse eziyet haline gelmiş..

Kutlarım haklı serzenişteki, doğruları dile getiren 'Şiir'inizi.
Saygı ve sevgilerimle Sevgili Şaire...