ZEREFŞAN*
21 Ocak ‘01
kızıl ağlama duvarları ördüm gönlüme taş yerine kalbini dizdim çiçeklerini her sabah gözyaşlarımla suluyorum papazlar asırlardır çıkartamıyor günahımı aforoz edecekler ruhumu her gün saçlarını yeniden kutsuyorum gözlerine tekrar tekrar tapıyorum ruhumu bu günahtan arındırmak için simsiyah gözlerle çarmıha gerilmeyi bekliyorum elimden tutup gökyüzüne çıkaracaksın biliyorum kuşlardan daha özgür olacağız yağmurlarla indireceğiz çiçekleri yeryüzüne insanlar yağmurlardan korkacak bir daha asla yağmur yağdırmayacağız yalnız kendi hayatımızı yaşayacağız bir masal gibi mutluluğu Ahmet Sınar |
simsiyah gözlerle çarmıha gerilmeyi bekliyorum ...
saygılarımla.