Bir Mesel-Kuyruk Acısı
nur yüzlü
yorgun bir ihtiyar durmuş bir kuyu başında bitkin ve sıkkınmış canı "nasıl geçecek yolun geri kalanı"? diye düşünürken görmüş zehirli,kara yılanı. korksada öldürmeyip,korumuş nedametini yılan da her gün bir altın vererek ödemiş minnetini. gel zaman,git zaman hastalık bu,pek yaman kaçırmış ağzından bir an. kuyubaşında bitivermiş bunu duyan oğlan. unutmuş atanın buyruğunu tüm altınları almak hırsı ile öldürmek isterken yılanı koparmış,sadece kuyruğunu. ertesi gün,ihtiyar geldiğinde kuyu başına görünce oğlunun ölümünü boğulmuş gözyaşına. _olan oldu benden bir can senden kuyruk ödendi bedel bozulmasın dostluk. _insandaki bu hırs ile düzeni kuramayız. sende evlat bende bu kuyruk acısı varken dost olamayız. kutbo Adana.22.01.2009 |
benden bir can
senden kuyruk
ödendi bedel
bozulmasın dostluk.
_insandaki bu hırs ile
düzeni kuramayız.
sende evlat
bende bu kuyruk acısı varken
dost olamayız.
*********************************
Evet bu kıssa/ya şapka çıkarılır.
Böylesi ustaca şiirleştirildiği için.
Saygım ve takdirlerimle efendim...