DEM BE DEMGölgem oldu ömür boyu hicrânım, Hasretler gönlümü yaktı dem be dem. Erken geldi bağlarıma hazânım, Irmaklarım boşa aktı dem be dem. Sevgiliden ne tel geldi, ne nâme, Ateş oldu düştü dilimden nağme, Aman tabip aman yarama değme, Umutlar yalancı çıktı dem be dem. Ağarmadık tel kalmadı saçımda, Teselli aradım durdum suçumda, Elemlerim volkan oldu içimde, Başımda şimşekler çaktı dem be dem. Bulandırdı durdu felek suyumu, Mutluluktan alamadım payımı, Kendi ok’um kesti, kendi yayımı, Kader bentlerimi yıktı dem be dem. Çalmadı postacı bir kere bâbım, Her gece bölündü yarıda hâbım, Bırak eli günü dostum, ahbabım, Divâne diyerek baktı dem be dem. Hayat nâmertlere bağlattı beni, Deli ırmak gibi çağlattı beni, Bir gün gülsem, beş gün ağlattı beni, Belâ kancasını taktı dem be dem. Gurbet değirmendi, acılar elek, Eğnime giydirdi ateşten gömlek, Visâl yollarını kapadı felek, Beni girdâbına çekti dem be dem Sağır’ın kan aktı gözünün yaşı, Olmadı bir candan dostu,sırdaşı, Kurtulmadı gitti efkârdan başı, Umutlar hedeften sekti dem be dem. İbrahim SAĞIR |