ANEMONBu ateş ırmakları nereden doğar Diyorsun gel serinle Yanıyorum ben anne Yoksa senden doğar Bana mı dökülür Ömrümüz bir sökülür Gelip geçenler içer dili yanmaz Anne yanıyorum kimse inanmaz Her gün dumanım arşa çıkar Yakar ha yakar Ben tövbeliyim gül dikmeye Kıyısına ırmağın Vuruldum bakır rengi çiçeklerine Bir yanardağın Çelenkler örüyorum şimdi Ayaz vururken alnıma Çiçeksiz çiyler düşüyor yanağıma Kes bu ırmağın sularını anne Düşürme yaman güne Hatırı kalmadı gülün Yar devirme kakülün Artık başımızda taşıyalım şelaleleri Birlikte büyütelim dağ laleleri İçimde ne çokmuş yara Açtım bağrımı rüzgarlara Götürsen beni Anemon açacak dağlara Hayrettin YAZICI |
yar devirme kakülün
ben aşk nehirlerinde yanıyorum
boşuna çagırma vefasız bülbülün
tarzında yazanların içinde sizi tek tutuyorum üstad yine harikasınız kutlarım duygu yüklü şiirinizi