GÜNLE YIKA AKŞAMIMIDökül şöyle saçağımdan, Kararan gönül dağımdan, Hem dilimden, dudağımdan, Neler söylemem ki sana... Artarken gönül darlığı, Ağız açan karanlığı, Düşsün yalnızlığın çığı ! Madem gelmezsin imana. Ak akşamı karanlığın, Üşüyorum yığın yığın, Bir adı yok yalnızlığın, İfrit ki, girmiş kanına... Günle akşamımı yıka, Bitirecek yaka yaka, Az kalsın ki, canım çıka! Kalma sabahın tan’ına... Hayrettin YAZICI |