Yaşlansa da canlara hâla mutluluk verir
Yaşadığı binlerce gizli anın cümbüşü.
Sabun köpüğü gibi bir anda söner, erir
Gözlerini kapatır görmek için o düşü.

Bulutların toprakla seviştiği o günler
Gönül perdelerinde hüzzam şarkılar çalar.
Sevda mevsimlerinden koşarak gelir dünler
Titreyen yürekleri anılarla parçalar.

Uzak iklime düşer sobelenmiş bakışlar
Alevlenen yürekler geçmişin mültecisi.
Sönmeyen yangınlarla yaza döner tüm kışlar
Tutuşur ıslak düşler düşerken hüzün sisi.

Bir tufan olur özlem içinde sarı, sıcak
Gözlerinde uzayan upuzun bir yol geçer.
Gönlün kilitli evi açılır açar kucak
Düşer içine cemre derdi neşeden seçer.

Tek şekerli acıyla içerlerken hayatı
Hayaller yoldaş olur rüyalar dehlizinde.
Bu günün yarenleri kayadan daha katı
Umutlar uçar gider geçmiş anın izinde.

Gençlik, çocukluk derken yaşlanınca bu canlar
Dönülmeyen dünlere anıdan köprü bulur
Billur şişe kırılır uçar eski zamanlar
Rüyadan uyanınca yeraltında kurtulur.