Tatlı Çile
Aşkın yıldırımı düşünce başa
Karga, keklik olur, öter güzelim. Aşkla şaka olmaz, benzer savaşa Kavurur, yok eder; biter güzelim. Sığmaz ifadeye aşkın tarifi Ne akili dinler, ne de arifi Sayıklarsın yâri mecnunlar gibi Akıl ile mantık yiter güzelim. “Kara sevda” denmiş eskiden aşka Acısı bir başka, tadı bir başka O girdaba düşen olur bambaşka Ateşe sürükler, iter güzelim. Bir tatlı çiledir aşkın nasibi Çok derin kuyudur, görünmez dibi Yürekler dağlayan hasretler gibi Yâr gözünde yanar, tüter güzelim. Kerem ile Aslı yanmış, tükenmiş Tahir ile Zühre canını vermiş Ferhat, Şirin için dağları delmiş Sonucu felaket, beter güzelim. Alev gönderirsin kabuktan öze Kar diye bakarsın yandığın köze Olmuyor izahı, sığmıyor söze Zorlamak faydasız... Yeter güzelim! Eylül -1999 |
Bu şiirin nasibi de yeşilin üstüne pembeymiş.
Şiiri okurken biraz zorlandım; ama değdi. Sadece "tükenmiş-vermiş-delmiş" sözcüklerinde "-miş" rediflerini destekleyen kök uyaklar eksik olmuş.
6+5, çok hoş bir şiir olmuş. Tebrik ediyorum.