Teoman'ıma
Altmış dokuz tomurcuğum
Kalbimde yetişen gülüm. Altın yürekli çocuğum Ruhumda öten bülbülüm. Sordum bugün seni sana “Sen tarif et” dedin bana Baktım şöyle hafızama Aciz kaldı aklım, dilim. Kıvırcıktın, ufacıktın Sevimli, yumuşacıktın Ta o zaman sıcacıktın Titrerdi hep gönül telim. Arı-duru bir pınardın Baldan tatlı tat sunardın Saftın, her şeye kanardın Yerdik seni dilim dilim. Serpildin küheylan oldun Hayat yoldaşını buldun Ahu’mla bir kaba doldun Güçlendi ayağım, elim. Açın elleri semaya Hamt edin yüce Mevlâ’ya O’nda hamur, O’nda maya O’nu bilen gerçek âlim. Dört çiçek açtı bahçede Üçü yeşil, biri yerde Göz bebeğim üç eser de Onlarsız ben susuz çölüm. Rabbim saklasın nazardan Beyazsınız yağan kardan Akarsanız bir damardan Dimdik durur benim belim. Demiştin: “Abi, yardım et; Tek başıma tutmuyor bent.” Birlikten güç doğar elbet Birlik olur aklıselim. Diyeceğim o ki koçum: Geçim, geçim, gene geçim… Bak, çoktan ağardı saçım Hor bakmasın bana ölüm. Kasım - 2001 |