6
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2270
Okunma
Melek yüzlü, melek gönüllü ağabeyim
Ahmet Gören’in aziz hatırasına…
Bir Yıldız Kaydı Haneden
Yüzüne bakanın kaynardı kanı
Titrer idin gönüldeki tellerde
Kimler sevmezdi ki böyle bir canı?
Unutuldun sanma, adın dillerde!
Sen ki aile de solmaz bir güldün
İçimizde kanaryaydın, bülbüldün
Hoş kokulu papatyaydın, sümbüldün
Sensiz, yüreğimiz kaldı çöllerde.
Canım ağabeyim, göz nurum benim
Övünme kaynağım, gururum benim
Gam kasavet örten sürurum benim
Sıla kokusuydun gurbet ellerde.
Yüzümüze melek gibi bakardın
İçimize billur gibi akardın
Doyumsuz bir çiçek gibi kokardın
Ararım kokunu esen yellerde.
Sevgi, saygı işlenmişti kanına
Her güzellik yakışırdı şanına
Rabbim de sevmiş ki aldı yanına
Taşınan bayraksın şimdi ellerde.
Çocuktaki tatlılıkla gülerdin
Dostluk kundağına sevgi belerdin
Bir rızkını on hisseye bölerdin
Kalp hazinen vardı sanki göllerde.
Senin yollarında olmazdı yokuş
O ince tebessüm, o tatlı bakış
İşlerdi içime hep nakış nakış
Görürüm yüzünü renk renk güllerde.
Her daim gönlümüz sana akardı
Sükûtun da bile asalet vardı
Sensizlik acısı ruhları sardı
Kavruldu gönüller kızgın küllerde.
Beş vakitte dua vazife bize
Mevla’m nur yağdırsın o nurlu yüze
Sığmıyor düşüncem tarife, söze
İsmin akar sevgi yüklü sellerde.
Seni çok seven Kara Cemal’in…
5.0
100% (4)