ve bitimsiz bir baharın son rüzgarıydı savrulduğumuz
oysa kurumamıştı henüz yaprağımız
güller hâlâ tazeydi
derme çatma yüreklerimizse sıcak


hangi kara parçasının kıyısında yittik biz
oysa gülerdik dalgakırana
bizi köpük köpük kıyıdan alamayışına
med-cezir olup çekildik şimdi ay tutulmasında


basılamayan sıcak kumlar gibiydik
bir o kadar çok
ve bir o kadar içiçe
kumdan kaleler gibi dağıldık ya şimdilerde


yağmur ormanları gibi ıslaktı yüzümüz
kıyamazdık bulutlanınca gök/yüzümüz
susardık işte tamda orada
birbirimize susar
kanardık sonra susuzluğumuza


hâlâ var mısın ki sevgili ?
nefes alabilir misin bensiz
ya yağmurlar
ıslatır mı ki sebepsiz


hangi bulut korur şimdi seni
hangi gölge sığındığın
korkma dedim yanmaktan
güneş olup açardım teninde
yörüngem sen merkezinde


hâlâ ezberimde avuç için
ve hâlâ yanarım için için
savur küllerimi toprağa
nasılsa gelir bir bitimsiz bahar daha


yüz sürdüğün yüzüm
şimdi baştan aşağı hüzün
kirpiklerime astım yokluğunu
olmadığın her gün güzüm


işte şiir
şair işte
...


BAŞKA SÖZE GEREK YOK
...

ne kadar güzel..
kutluyorum
namık cem

hangi bahar dönmüş ve düşen yapraklarını tekrar toplamış ki?..
bitmeler olmasa yeni başlangıçlara gebelik kalr mı?..

ama mutlak bilinen tek gerçek; aşkın olduğu vakitler tüy gibi hafif
gittiği anlar ise çelik kadar ağırdır yüreğimize...

ve hala
kanayıp yanıyorsa içim

bir eylül fırtınasında eskimiş bir banktadır
susuşlarım

gözyaşlarıma tanıklar...


Sevgimle

HARİKA BİR ŞİİRDİ.SEVGİLİNİN YOKLUĞU NASILDA YAĞMIŞ SATIRLARINIZA HÜZÜNLE HASRETLE...TEBRİKLER...

yokluklarda belli olur ne denli sevdiğimiz
ve o denli özleme düşer yürek
cehennem gibi


sevgiyle

oyyy oyyyy..durdum okudum..döndüm okudum..
sen ne yaptın annem ya...

özlemek deyince çıldırır bu yürek...acır ki ne biçim..ahhh be gülayım..
şimdi uzaklardan bakmakta hayattan ödünç aldığım sevinçlerim..

görüyorum ki büyümüş kadın olmuşsun sen..yakmaya başlamışsın şiirlerin en mahrem köşesinden..


sevgimle gülümmm...öptüm yüreğinden..

güzmüydü baharmıydı
yüzünü sürdüm yüzüme
kirpiklerimde yokluğun
hüzünse hüzün
yokluğun hala güz/üm
avuçların hala ezberim de....

Gülay'ım ......yüreğin ne istiyorsa o olsun.tüm iyilikler seni bulsun....

basılamayan sıcak kumlar gibiydik
bir o kadar çok
ve bir o kadar içiçe
kumdan kaleler gibi dağıldık ya şimdilerde
....
Çok güzel bir anlatım.Gecenin en güzel şiirlerinden bir bu bence.Selam ve saygılarımı yolluyorum.
Hep şiirle olun.

hangi kara parçasının kıyısında yittik biz
oysa gülerdik dalgakırana
bizi köpük köpük kıyıdan alamayışına
med-cezir olup çekildik şimdi ay tutulmasında

OYSA GÖKYÜZÜNE BAKAN TEBESİMLERİMİZ VARDI YAŞAM YAŞAM KOKAN...

ŞİMDİ GECENİ KARANLIĞINDA HAPSOLDU YAŞAMA DAİR SAKLADIĞIMIZ ANAHTARLARIMIZ...

SEVİGLER ŞAİR.....

duygularıma tercüman dizeler buluyorum, okuyup, susuyorum.
demlenme demindeyim...
bir zaman ara verdim yazmaya, sadece okuyacağım...

sevgiler gülay...