Suskun Yolcu
bir kayıp zaman yaşadım sanki,
sessiz ve sakin günleri. tek istediğim; yere indirmekti,güneşi. kimler geldi,kimler geçti korkularım, silinip,gitmelerdi. Tamam, Tamam demeye dilim varmıyorya sözüm var be gülüm önden giden yolculara... tan kararıp,gün batınca çıkmalıyım yolculuğa. neden,niçin soramadan gülmelerim cebimde arkalara bakmadan günahlarla sevaplarla belki özliyeceğim ağlamalarla artık suskun bir yolcuyum mevkisini bilmediğim karanlık bir garda. trenin acı çığlığını bir imam bağırmakta. Bense suskun bir yolcu sustukca,susmakta aklım hep, diyemediğim hoşcakalda. Oysa, hey gidi günlerdi.. el bile sallıyamadığım parke taşlı yollarda. ani oldu gülüm bu gidiş. Öyle ani olduki, sana paket yapıyordum yaşayamadığım keşkeleri. hep ama hep vermek isteyipde veremediğim, cebimdeki gülmeleri. anma,beni böyle yaşama sadece dua et. suskun yolculara. Ali Işık-15/03/2009 |
Güzel ve anlamlı şiir resimle havasını tamamlamış dost yürek.Tebrikler..ESRA