BİL/ME
Ay gibi sevdam,
Her gün batımında Geceme doğan. Öyle uzak, Öyle mecbur... Öylesine gerçek. Sen bil/me Sen hisset/me Kahkaha gülleri açsa da dünya, Sensiz, içimde kalan son yaprak düşecek. Koy beni dağlara kimsesiz boynu bükük. Sensiz, Yüreğim eşkiya... Vuslatı imkansız, Yaftası idam, Yalınayak sevdam. Yor beni özleminle, Haram kıl bir damla suya Bir dilim ekmeğe. Ama neolur, böyle haince Gitme, bilinmeyene... Yaparmısın? Bir kurşun sıkarmısın? Seninle doğmuş yüreğe... A.Işık.Elbistan/Nurhak-2012 |