ELLERİN KALDI BENDE
Yüzün bir başkaydı gülümserken içimde
Gözlerimi alamadım, Utangaçlığının bıraktığı her kelime, Kurbağaların ötüştüğü baharın Sarıya çalan yanıydı. Ellerin kaldı bende Bağrınma bastırıp sıcaklığını Yarım kalan ay karanlığıydı, Geceden üstüme düşen Avunmaktı dalganın kollarında. Ellerin kaldı bende Hüznü bırakıp umutlarıma Yelkovanın şafakla buluşmasını Şiir tadında koklayıp, Cemreyi toprağa düşürmekti. Ellerin kaldı bende Yağmurların getirdiği damlaların Göz kapaklarıma düşen ağırlığı Kapım çalınırken, Fırlamaktı düşlerimden Ellerin kaldı bende ....Ellerin hep içimde. ENGİN YILMAZ |