SARDIKÇA KANIYOR YARALARIM
Sardıkça kanıyor yaralarım
Irgat duygularım imecesinde terliyor bedellerim Karanlığı çekiyorum iki kaburgamın arasına sıkışan nefesimle Tarihsel sürecinden geçiyorum sermayenin Sardıkça kanıyor yaralarım Tutamıyorum korkularımla yüzleşen yiğitliğimi Kaybolan fukaralığın ülkesine düşüyor yolum Yalnız yaşıyor gözünden doğan ırmaklar Sardıkça kanıyor yaralarım Hevesle koşuyorum adımlarımın patikasında Namus bekçisi kesiliyor tohuma çekirgeler Zılgıtla ağıtın yüzleşmesi düşüyor notlarıma Sardıkça kanıyor yaralarım Karıncalar yürüyor yorgunluktan gözleri kocaman Ben büyüyorum kollarımdan öksüzce düşünmeden İsim kütüğüne kazılıyor isimsiz kimliklerimiz Bilyelerim sekeliyor sahipsiz sokaklarda 10..29..2014 Çarşamba ENGİN YILMAZ |