Bahar / Yenge i)
haa bi de onu deyen
göyneyin fısdanıyın yenisini ocak başında, tarlada, harımda keyme brağidi “yeni gelinin” deye temiz keyin, “esgi keyer yok gibi, yeni keyer bok gibi” dedirtme eleğüne ğündeliğin esgimeden yenisi dikilmeden yenisini gündeliğe keyme ellerinde olur olmaz yeni tikinemezsin el içine çık(a)cak fısdanın olsun kıyıda-köşede emme ille temiz ossun ğözel keyin esgi keymek ayıp deği(l) emme temiz, tertipli keymemek ayıp hemi de çoğ ayıp unutma boba evinden duvağına çıkcan goca evinden kefennen n’olursa olsun bu diyardan gidemezsin bu diyardan gidemeycene ğöre bu deveyi usulunce gütcen bunun başga bi yolu yok bunnarı sana ğözünü korkutmak uçu deği(l) eyi bi yuvan olsun deye annadıyon mutlu ol deye annadıyon gızım benim annatdıglarım bi gulağından girip öteykinden çıkmaz i(n)sallah düşün daşın ilaflarımı "yengem eyi dedi” deyosan gulağına küpe yap “kötü dedi” deyosan laflarımı galdır aşşa (tersliğe) at" emme ben senin eyiliğin uçu burdayın te şu gapıdan çıkınca bi da(h)a bölyle bi zaman olmaz gonuşmaya sen iyi bişi(y)de sorsan üstlerine alınırla(r) laf davşıyon sanırla(r) bi(r) şi(y) sorcasan sor ğözel gızım …. --gelin ğız utangaç bir tavırla başını iki yana sallar “yok” yenge devam eder bunnarın hepici(ği) tamamısa gelelim o gonuya gelin kız al al moru mor alnında boncuk boncuk ter nefesi kesik, başı öne eğik gözlerini yerde tek bir noktaya sabitlemiş dinlemeye devam eder |