Marangoz MuhtarŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Onun esas adı Yaşar..Marangozdu..
Ara sıra yanıma uğrar bir cigara yakardı. Bazen dertleşirdik. "Abi ölsem ardımsıra ağlayanım olmaz" derdi. Ciğerlerinden hastaymış..Kimseye söylemzdi.. Bir gün dükkanda sandalyenin üstünde başını buzdolabına yaslamış. Öylece kala kalmış. Konya dan karısı geldi.Bir iki ağladıktan sonra onun da sesi kesildi.. Zaten bizim marangoz Yaşar hep öyle derdi "Abi ölsem ardımdan ağlayanım olmaz" Cenazesinde elimizden geldiğince yardımcı olduk..Kardeşi gelip aldı götürdü onu..Eski model bi Reno marka arabayla.. Yani o da gitti..
Ahşap çerçeveleri dökük viran bir dükkan
Her yan talaş tozları Elinde yarım kalmış cigarası Ve gözlerin de donuk umutlar Tahta bir sandalyede ölü bulundu Bizim marangoz Muhtar.. |
Hani yatmak mesele değil de
Eski tüfek yandan gelmiş derler.
Mahkumlar kıs kıs gülerler.
Hadi yalan de..
Ulan Muhtar ! Karşımda yine ekşi ekşi gülme
Bu gece ben de;
Bir yetmişlik devirmezsem
Sana inat, kah kahalarla gülmez isem
Bir ayyaş gibi yerlerde sürünmez isem…
Allahına kadar seviyorum be !
................demez isem…
Ah ! Yine şuramda kıvrım kıvrım bir acı
Gerçek yaşam öyküleri mısra mısra döküldüğünde dizelere bir başka acıtıyor yürekleri, hele ki bu dizelerde bir de acı yaşanmışlıklar var ise işte o zaman çok daha fazla indiriyor yüreğimize darbeleri.
Usta bir kalemden ustaca yazılmış dizeler. Okumak ve anlamak güzeldi.
Kutluyorum kaleminizi ve saygılar yüreğinize