4
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
1238
Okunma
ve şimdi ben
toprağında boy boy sevgiler ekilen
beyaz güvercinlerin kalbinden hiç vurulmadığı
adı Diyar-ı Anka denen
ve insanı büyüleyen
o sevdalar ülkesindeyim...
......................................................
ve sen, Sinyorita !
Yüreğini ateşlere atan kadın !
Olur ya bir gün
bir çınaraltı pınar kıyısına uğrarsan
kaç zamandır damağın kurumuş,
ciğerin yanmışsa
Bu su içilir mi diye düşünme
tüm hevesinle çek içine
Çünkü dudaklarından yudum yudum akan
o can suyu benim
Olur ya insanlık hali
yolun ıssız bir ormana düşmüştür
İnsanlardan çok uzak şöyle cevizi yeşili bir yerde
mesela bir sedir ağacı gölgesinde
Kırmızı benekli sevimli mi sevimli bir uğur böceği
sen kokulu saçlarına
ürkek kanatlarını çırpa çırpa usulca konarsa
tutup bir kenara fırlatıp atma
Son nefesini avuçlarına bırakan
o şaşkın böcek belki de benim
Olur ya soğuk bir kış günü,
zemheri ayazında
Yani o güzelim masalsı baharı görmeden önce
Fırtınalı, ağır aksak bir havada
gözleri yarı açık gitmişse herifin biri
Dili kelepçeli
Ve alnında tek heceli bir kurşun varsa
Rahmet eyle,
belki de o mefta benim
Sinyorita;
Şimdi ardım sıra, bir kamyon dolusu
BEDDUA edebilirsin.
5.0
100% (7)