dağ gibi
Gün batıyor anne
Yüreğimi yıldızlara, umudu yarınlara bıraktım Sen hani derdin ya güneşi ellerinden tutan çocuklar Bazlama sacında çırpına çırpına yanarlar Ciğerim yanıyor anne Kalbim de kör gözlü karınca izleri Çocukluğumu arıyorum anne Yalçın kayalıklara diklenen gençliğimi arıyorum Ahdım var; yılanlardan öç alacağım Vicdanım düştü anne vicdanım Ay öperken suyun yanağından Güneş kavruldu Kaynağında kurudu pınar Kendi sesine küstü bülbül O nasıl ağır bir şarkıydı anne Giderken “Ah yavrum ah !” deyişin... Sen bilmezsin anne sen bilmezsin İnsanı tanıdıkça tanıdıkça alanı satanı vuranı Öldü de bir daha dirilmedi yanardağ patlaması dağ gibi yüreğim... |
yüreğime dokundu satırlar
Sevgiyle
Şiir ola