MAVİ..
Bulanık renklere gömdük intihar lekeli geceleri
Herkes bizden bilse de siyahın matemini, Biz ağıttaydık.. Koyuya çalıyordu gözlerimiz zaman zaman Islak ama inadına mavi.. Ne zaman ağlasak, Dört bir yanı parmaklıktı kentin.. Zindan misali.. Her damlada biraz daha kayboldu mavimiz, Kör oluyorduk bulandıkça rengimiz.. Dokunmadan sevdik bizi Sevdik, bile bile gerçeği.. Bir parça sen, gördüğüm her mavi.. Hiçtik, anlamlar içinde Beyazın siyaha mahkum kaderinde, Kirleniyorduk içimizdeki maviyle.. Kimse görmüyordu Gözlerimizde izi kalmış mavinin tesellisini Avuç dolusu kustukça ismini, Şimdi her sesleniş bir sustur içimde .. Göz yaşların eskisi kadar şeffaf değilse |