NEFİSKurumadan içimi yutan mürekkep Haykırışlarımla sallamalıyım gökkubbeyi Velev ki Bir cinayetin gözyaşlarını taşıyorsam içimde Kendimin katiliyim duymasın kimse!! İniltisiyle kaybetmenin Toprak ana açmalı gözlerini semaya En narin kalplerin dudaklarına bu şiir düşmeli Ve elveda diyerek İntihara yeltenen meczupların… Hiç kimse bir tek fatiha okumasın ona İhlassız kalan o azgın canavara Ne yapayım Ölüsünü bile Tekmeletmiyor bana halkın örfü Böylece Kin kusarak fırlatıyorum onu mezara… Dilsizliğimi saklıyorum kulaklarımdan Eyvah Sesimi duyacağım diye ödüm kopuyor Ölümlerim ve düşlerim dökülüyor ardı sıra.. Elbet izah edemez birgün teneke sesliler Gürleşen sesini sessizliğin… Ve Bir cinayetin ardından Göstererek yüzünü en tenhadaki Şiddetle tokatlar bu asrın suratını Ve o gece belkide Düşer öfkenin son kalesi… 3 HAZİRAN 08 MUHACİR DÜŞ |
@..