ISLAK GÜNEŞ
Bir güneş her gün böyle bütün gözlerden ırak
Ve her gün böyle sessiz uzakta doğsun batsın Üzülme benim gönlüm bırak feryadı bırak Yalnızlık acısını biraz da onlar tatsın İnsanlar arasında hayâl gibi dolaştım Hiç kimse farketmedi oysa ne dağlar aştım Ben onların hayrına var gücümle uğraştım Bırak onlar yine de beni bir pula satsın İnan hiç perva etmem son nefesim verirken Ne farkeder biraz geç veyahut biraz erken Ben toprağın koynunda her gün biraz çürürken Onlar yataklarında rahat ve sıcak yatsın (Kadıköy / İstanbul - 19 Nisan 1975) Zekâi BUDAK |