Mahşere dek kapanmaz kalpte açtığın yara
Ey kaşı gözü kadar meğer bahtı da kara
Kızgın gövdeni nasıl attın soğuk sulara
Bregenz () göllerinde yüzülür mü Halil’im
Bu genç yaşta bunca can üzülür mü Halil’im

Karlı dağlardan gelen buz gibi soğuk sular
Bir pusu kurar gibi o havz içine dolar
İştihasında daha nice fidanlar solar
Boz bulanık sulara batıp gittin Halil’im
Yüreklere yerleştin, sanma yittin Halil’im

Ecel miydi çağıran seni çekip yerinden
Gizli davet mi aldın göksel meçhûl birinden
Bu zamansız gidişin yaktı bizi derinden
Musallaya tabutun yakışmadı Halil’im
İçimizde kederin yatışmadı Halil’im

Ehramlar gibi beyaz giydirdik kefenini
Koyduk kara toprağa o vakur bedenini
Böylesi bir yazgının bilmedik nedenini
Görüp göreceklerin meğer buymuş Halil’im
Haberin tez yayılmış, herkes duymuş Halil’im

Yaşanacak günlerin vardı derken bu yaşta
Meğer Azrail imiş dolanan garip başta
Yoksa yorulmazdın sen öyle birkaç kulaçta
Umarım meleklerdir seni alan Halil’im
Sevinciyle hüznüyle dünya yalan Halil’im

Geride bıraktığın eşin ve çocukların
Yaşatır hâtıranı hak ettiğince yarın
İzle arzı ardından bir görünmez duvarın
Elde değil gözümden akan yaşlar Halil’im
Ölümden sonra da bir hayat başlar Halil’im

Affet, yaşarken eğer, kırıp üzdüysem seni
Dilerim ebede dek Ahiret’te gülmeni
Ümid etmek beyhude yanımıza gelmeni
Bir gün biz de oraya geleceğiz Halil’im
Takdir-i İlâhi’dir: öleceğiz Halil’im

(26.06.2007 - LÜLEBURGAZ)

() Konstanz Gölü’nün, Avusturya’da Bregenz kentine kıyısı olan Bodense denilen kısmı.

Zekâi BUDAK


Bu şiirin hikayesi:

Sekiz yaş küçüğüm olan kardeşim Halil BUDAK, yıllık izinini geçirmek üzere ailece gittiği Avusturya’nın Bregenz kentinde, 20 Haziran 2007 tarihinde, serinlemek üzere girdiği Bodense (Konstanz) gölünde, sekiz on metre kulaç attıktan sonra kalp spazmı geçirerek kendini kaybetmiş ve battığı suda boğularak can vermiştir. Canım kardeşime Allah’tan rahmet ve mağfiret diliyorum.