KARAŞIN GECELERİN KUYTUSU
Karaşın bir gecenin kuytusun da
Ağlar şu deli gönlüm Ağlarda hasretle el ele Üstüme gelir ecelim Bana sen diyorlar Sende gitti diyorlar Sende yitti diyorlar Bilmiyorlar duymuyorlar Sen olmuşsun tecellim Ellerin ıssız dağlarda ayaz kar Gözleri gözümden bakan yaaaar Gözlerinin yaşında yu arıt Ve kirpiğinin gölgesinde kurut Dermanım yok yar beni kalbinde uyut Dillerin yüreğimde açan badem ağacı her gece her gece yastığımdan düşüme saplanır o sinsi sancı Bu ten bu cana dar Al beni teninin kundağına sar Gidiyorum kendimden gidiyorum yaaaar Yayla kokun tütsede tenimde buram buram Dudaklarımda deniz tadın kaldı bir tutam Efkar bastı dağımı Gece mey yüzlü Gece sermest yalpa yalpa yıldızlar Mehtaba yakar gece ağıdını Kıyamete bırakıtım bak gurupla Şafağın muradını Nerdesin sebebim Vurgun yedim derinden Savruldum savruldum Yerden yere kederimden Baaak siğim siğim ağlıyor yaram Katmer gül kokuşlu seherlerdi beklediğim Adı aşk gönlü mecnun bir zamanın Dudağına mühürlendim Kurtulamam senden Adına ayrılık dedikleri Her şarkıda her şiirde seni dinledim Ağlamaya utandım Utandım da gene bende dinmedin güneşin öldüğü yerede seni sakladım ruhumun kıyametini bilmedin Tutuldu nefesimin güneşi Kendimde kendimi kaybettim Ben seni çoktan affettim Gidiyorum seher gözlüm Vaktin hicreti başladı bu fani tenden Ağlama sus artık berduş bir aşıkın ardından Katmer gül kokuşlu seherlerde SAKLADIĞIM Karaşin gecelerin kuytusunda deli gönlünü KOKLADIĞIM vaktin hicreti başladı tenden gidiyorum!.... gidiyorum baak! usulca senden...... NİLÜFER GÖKDEMİR GÜR 4/3/2009 MERSİN |
Şiir yüklü duyguları çok beğendim…
Taktirlerimle kutlarım…
………………………………. Saygı ve Selamlar..