YAŞANMAMIŞ ÇOCUKLUĞUMDU ADIN…
yaşam öylesine çözülür ki ayaklarından
hiçbir ipe bağlanmaz yüreğin ölüsü gelir kokuların dizlerine renkleri fark edemezsin artık tüm melodiler çınlar kulaklarında her masalı yeniden dinlercesine baştan, yeni baştan ağlamak istersin kaybettiğin her şeye oysa ki giyotin çoktan inmiştir ensene artık yoksun; bütün ölüler gibi yalnızca kokun yayılır ( ikinci bin yıl ) |
tebrik ederim yalnız affınıza sığınarak şunu demek istiyorum resim yazının önüne geçmiş...küçük bir değişiklikle daha güzel olacağından eminim saygılarımla...