Ağrının karanlık yanı
Işıksız zifir ümitler uç noktada
Alacakaranlık ruhani göz yanılma alevi
Loş duvardan gölgeler ortaya çıkarlar.
Dünyevi
Kargaşa etmeni.


Ağrının ucun da kangren gündüzler de
Prangalı yangın
Akılın depreminde zifiri görüş.
İki kutuplu ateş kavuşunca
Küskün yeşilin yanık kokusu


Uyan can içerisinde
Bir ağrının buz karanlık yanı
Düşünceye buz yağmur yağar
Mezar yaptım migrene
Barış bağırıyor mayında


Felakete iten düşünce
Bel kemiğimde ağrıyan yanı
Hayatımın vakumla tozu
Dışarı atan alet olduğu hissenin.
Birleştirdiği acı.
Mehtap desende
Arzulu ihtiras da derin kemirgen

Sen benim iyi tanıdığım yakın.
Olacak yakında.
Derin karanlık gülümseme
Yorgun şehrin ışıkları
Cezaevi hücresinden serbest
İçimdeki mezarlığa uçurumda güneşim
Tüllü boşlukta kanatan girdap
Dünya için terk eden
Emanet hayat karanlık
Zonklayan kanama
Veda et çürüme.
İBRAHİM ÖZDEMİR