ANNE NE DEMEK Kİ..Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Sen çok geç kaldın bana.. Yıllar sonra çıktım karşına.. Şaşırma.. Gözlerimi senden almışım belki ama.. Sen bana dair hiçbirşey almamışsın yanına....
Çocukluğum geliyor aklıma
Üşüdüğüm pencere kenarlarında Hiç görmediğim yüzünü çizerdim Camın buğusuna.. Ne zaman yağmur yağsa Fırlardım sokağa.. İzlerdi arap kızı.. Başım dik.. Gözlerim kapalı.. İçim sızı.. Dışım göz yaşı.. Ne fark eder ki Hiç gitmese gök kuşağı.. Göz yaşlarımla büyüdüm ben.. Nasıl seversin, nasıl okşarsın bilmeden.. Ben hiç görmediğim hayalini bile bırakamazken Sen, nasıl gittin benden Daha ağzım süt kokarken.. İnsan özler miydi hiç görmediği birini Nasıl olurda acırdı eti.. Sahi doğru mu Senden aldığım gözlerimi Hiç kullanmadım O kelimeyi.. Nasıl derler..? ANNE mi ?.. An, ne biliyor musun Anne? An ne ?.. Dinle..! An , gözlerimde biriken acıydı An , saçlarımda dolaşmayan ellerindi Sana olan açlığımdı beslenme çantamdaki Camların buğusuna çizdiğim resmindi.. Öfkemdi şiirlerimdeki.. ‘’Neden ben’’lerimdi.. Büyümüşlüğümdü yarım yamalak.. Yokluğundu.. Gitmişliğindi.. Peki sen anlat şimdi.. Anne ne demekti.. … |