Saklı tuğla kokusukal inandığın köşelerde oyalan sivridir acıtır zaman zaman göz boyu kumlarda yuvarlan unutma çöl de biter köşeler anlamaz duvarların dilinden tuğla kokusu saklanır yürek duvar olup yükselirken yerinden her nefes yiter köşeler aydınlığın bekçisi aşa bilene duvarlar ölüm habercisi acıtacaktır canını seversen ölesiye duvarların koynunda sen yine de oyalan unutma duvarlar buluşur köşelerde Şahika güray |
her tarz yazabiliyorsun .. ne güzel ..
kutluyorum ..
asa bilene > asabilene mi olmali can ? bir bakar misin ?
sevgimle ...