Sifon

Bir ses geldi yerleşti
Alnımın ortasına
Kanun iniltisi
Davul değdi başıma

Çocuk bağırır
Alem çağırır

Ellerimden kayıp gitti olanlar
olmayanlar
sürüngenler, yalanlar

Çocuk inler
Alem güler

Biri çıngırak gösterdi
Dilini çıkardı
Diğeri varını yoğunu ortaya serdi

Çocuk kusar
Alem susar

Uyku büyüdü gözlerimde
Ayna her şeyi yüzüme vurdu
Eridim olduğum yere
Binlerce kere

Çocuk uyur
Alem büyür

Kabusa kaçtı çillerim
Örgütlendi gece
Kilitlendi ellerim

Çocuk korkar
Alem sarkar

Sular çekildi, takıldı belleğime
Yüzmeyi unutmuşum
Dalgalar boyumu geçti
Deniz beni içti

Çocuk batar
Alem yatar

Çeşmelerden boşalan insanlık
Ellerdeki kiri akıtmaya yetmez
Atığa karışır
Doğanı büyütmez

Çocuk temizliğe hasret
Alem haset

Kurşun oldu yüreğim
Doldu zamanın silahına
Köşelerde birikti isyanlar
Çocuk bu
Kim anlar

Alem tetiğe basar
Çocuk kendini asar


Şahika Güray