KARANLIK
Uçuk hayaller peşinde koşan küçük bir kız çocuğu değilim artık,
Dostlarım da gülmüyor yaptıklarıma Ve talih kuşu uzağımdan bile geçmiyor. Avutmaya çalışıyorum kendimi, Öyle bir köşede solgun,halsiz, Dört duvar arasına sıkışmış, "Hızır"ı bekliyorum. Gülüyorum,ama anlamsız Sebebi yok yüzümdeki tebessümün,içi boş Yüreğim bir kuytuda azaplarla sarhoş. Yağlı kurşun yemiş umutlar, Kalkıyorum,koşmak istiyorum Ama yok; güç yok,takat yok. Mübarek olsun gönül,mübarek olsun, Artık bu kuytulardan çıkış yok. |
aynı zamanda Hızır la karşılaşabilmek ümidi kadar güçlü.