HATALAR
Hatasız yaşamaya koşullamışım kendimi
Ya da koşullamışlar mı demeliyim benden habersiz beni? Sırça yollardan geçip kırılmasın diye yalın ayak yürümüşüm, Kendi dünyamda, kalabalık içinde tekmişim, Küçük dünyamda büyük laflar etmişim... Günün birinde çalmış hata benim kapımı da: Önce buzdan duvarlarım erimiş,bahar geldi sanmışım Sonra tuzla buz olmuşum. Hata iyi ki gelmiş,büyütmüş beni.. Daha sağlam duvarlar örmüşüm: Bu kez duvarıma bir pencere bir de kapı koymuşum Yalancı baharlara aldanmamak için camdan bakıp, İlkbaharı duvarları yıkmadan içeri almak için. Zaman geçmiş, Bir bakmışım hatalarla olgun, Hatalarla mutlu, Özüme dönmüşüm... |