Bir varmış iki yokmuş
dünya dönüyormuş da ipi yokmuş
ipsiz dünyada bir ülke
o ülkede bir kral varmış
sarayında da bir soytarı yaşarmış
yaşarmışta aklı ara sıra şaşarmış
masal bu ya cüce soytarı
kendini bir gün dev sanmış
aslında cüce dev kötü cadıya kanmış

kötü cadı cüce dev,
bir sabah uyanmışlar
sen kral olmalısın demez mi kötü cadı
cüce buna inanmış
kötü cadıyla cüce
usulca bir gece
varmışlar saraya
dayanmışlar kapıya
kötü cadı sinsice bir kenarda gülmekte
cüce dev se breh breh
yıldırım gibi gürlemekte
asabi canım pekte hiddetli mirim

aç! kapıyı kırarım
artık bilsin ki herkes, bu sarayda kralım
bundan sonra kork benden
tahdını isterim senden, demez mi?
gürleyerek cüce dev uyandırmış herkesi


kral kalkmış, bakmış, birde ne görsün?
sarayın soytarısı;
birde orman cadısı
kral gülmüş, gülmüş, gülmüş,gülmüş
eline bir altın
birde küçük taht vermiş
pek şirinmiş soytarı
cüce dev azarlamış kralı
bre bu nedir diye
kral gülmekten kırılmış
küçük dev’im benden sana hediye
selam söyle cadıya


sana verdiği ayna dev aynası soytarı
dev sandın kendini göremedin sonunu
biraz aklın olsaydı anlardın bu oyunu
cüceliğine bağışladım
o zavallı boynunu
cüce dev şaşkın, saraydan da kovulmuş
zavallı aklı evvel cücecik
şaşırmış kalakalmış
koskoca ormanda yolu bilmez kaybolmuş


kötü cadı hırsından
kaf dağının ardında beklemeye başlamış
elinde dev aynası yeni cüce düşlemiş
akıllı cüceler bu tuzağa düşmemiş


masal burda bitsede
kötü cadı, cüce dev aramızda yaşıyor
kendini dev sananlar cadıyla kaynaşıyor
hala armızda
kötü cadı ile cüce devlar sessizce dolaşıyor



GÖKTEN ÜÇ ELMA DÜŞMÜŞ
BİRİSİ GERÇEK DEVLERİN BAŞINA
BİRİSİ DÜRÜSTLERRİN BAŞINA
EN İRİSİDE HADDİNİ BİLENLERİN TAMAHKAR OLMAYANLARIN BAŞINA

İYİLER ERMİŞ MURADINA
BİZ ÇIKALIM KEREVEDİNEEEEEEEEEEEE


nilüfer gökdemir

mersin