-gözlerinin olmadığı her sokak karanlık-



karartıp üstüme sokakları gidiyorsun


sen gidersen
düşer tetiği bu şehrin
gözlerimden vurulur yüreğim
kanar dilim
aya küser düşlerim
ay aydınlıkta prangalanır gözlerim
ölüme gebe kalır sokaklar
bir mayın yetmez ki ikimize


-gitme…
aysız gecelerden şafaklar düşüreyim sana-


sen gidersen
gözlerimde ihanetin şüphesi
kulağımda isyanlara bulanmış bir fırtına sesi
tomurcuğunda ölür bütün güller
değişir huyum suyum
ben suça meylederim
avuçlarımda gül ağusu
kına yakar bir gecede bu şehir



-bakışlarında ölmek varken
gül ağusundan zehirlenmek ne zordur bilsen-



sen yoksan bu şehirde
ölüm taşır her hatıran
ateşe vururum sevdamı
bir puçun ihbarıyla fişlenir ismim
kara bir ferman asılır sokaklara
ben haddimi aşarım
ben her suçu işlerim
celsesiz idama uyanır
ceplerimin üşüdüğü bir gecede bu şehir



- bir kurşun sıkın gözlerime
kadersizliğim kadar acıtmaz içimi-








03.02.09- antalya
Sıtkı ÖZKAYA