Kalem İle SöyleşiGecenin bir yerinde, uyanırım tatlı uykumdan, Koşarım kalem sana, Gördüğüm rüyamı, yazarım bir kenara, Aklıma takılan soruları dökerim bir, bir Bembeyaz kâğıt kurşun kalem izleri ile dolu Sevdayı yazmış,özlemlerimi dökmüş, hasretimi haykırmışım, —Nerdesin? bulamamışım sorularımın cevabını salmışım tan yeline tüm duygularımı… Gece karanlık, gece sessiz, gece hüzünlü dudaklarımda bir türkü, “Sen benim ekmeğim, suyumsun” tekrar ediyor aynı mısra dilimde, Gidemiyorum ileri, türküler bitti sanki burada, kaybetmişim ekmeğimi ve suyumu, kurumuş bedenim, ıslatamıyorum, parça, parça dökülüyorum şimdi. Karmakarışık olmuşum, ayrılmış birbirinden, bedenim ve beynim, yalnız mısralar birleşmiş kalemin ucunda dökülüyor bir bir kelimeler, şiirleşiyor, ama ben yine yarım yine parçalanmışım, unutmuşum kafiyeleri, uyakları yazıyorum çalakalem, cümle olmuyor kelimeler şiirler bile bütünleştiremiyor parçalanmış olan beni. Gün ışıyor, sabahın ayazındayım, esmiyor ılık ılık sabah rüzgârları, üşütüyor ruhumu ve bedenimi daha sıkı sarılıyorum tenime giydiğim gocuğuma Sarıyor sarmalanıyorum, ısıtmaya çalışıyorum nefesimle soğuktan morarmış parmaklarımı yazmak istiyorum sevdamı. —Açıl avuçlarım açıl, ihtiyacım var sana, yazmalıyım şiir şiir, mısra mısra dökmeliyim yüreğimi, duygu olmalıyım, akmalıyım ılık, ılık beyinlere ve yüreklere, —Açıl parmaklarım üşüme, sakın titreme. karlar kaplamış karşı dağları bembeyaz bir örtü, ufkun birleştiği yerde, küsmüş Karadeniz, süzülüyor gelin edası ile, ne bir rüzgâr var havada esip dalga oluşturacak, ne bir canlı belirtisi, ne küçük bir balık, ne yunuslar yüzüyor berrak suyunda, yitirmiş öfkesini yüz dönmüş sanki insanlara —Uyan Karadeniz uyan! çalkalan, kımılda, vur dalgalarını kıyılara, dans etsin takalar maviliğinde, oynaşsın balıklar derinliklerinde, yüreğimdeki öfkemi al götür, al götür uzaklara. —Es be deli rüzgâr es, al götür içimdeki acıyı uzaklara, beklediğim sevdamı getir bana, O gitti gideli yazamıyor, yazamıyorum tek bir kelime. —Es be deli rüzgâr es, getir umutlarımı yeniden, yeniden bana. Türkan DİNÇER 01:16 (Kalem ve kağıtlar oldu bu akşam umudum Yazsam getirir mi bana kaybolan ümitlerimi) … Resim: Türkan DİNÇER Yer: Sinop |
o rüzgarlar kaleme düşmek istediğinde rüyadan da kaldırır uykudan da...
duyguların içten akması bu olsa gerek...
geldiği gibi saf ve duygusal...
selamlıyorum yüreğinizi...
daim olsun...