Nemli Hayat
Güldüm olmadı,
Ağladım olmadı.. Ana avrat sövdüm Unutup bayanlığımı, Zerre kadar alınmadı.. Kâh yaktım ucundan geceyi, Tutuşan isyan perdelerini seyrettim. Kâh çığlık çığlığa haykırdım Kafamın içinde yankılanan sesleri.. Hiç duymamış, Hiç duymadı, Hiç duymayacak yaşam beni.. Bıraktım, Artık kaşımıyorum düşüncelerimi.. Tozlu bir tavan arasında Unutulmuş kitap gibiyim, Yırtık ve eski.. Yavaş yavaş küfleniyorum, Hayat rutubetli.. |