Rimbaud'un ruh haliyle yazılmış sanki..

Yani efendi şiir.. gemn vurulmaz, diziginlenemez ruhların aforizmal çığlıkları şiirleştiğinde asi şiirin ne demek olduğunu, dolayısıyla bazı şiirlerin ne kadar köle olduğunu görebiliyoruz.
Egemen şiir, ya da nihilist şiir gibi bir tanım ve tasnif yaparsam kimse kızıp, ukalalıkla suçlamaz beni umarım. Zira erk kokan şiirler okuduğumuzda, anlam veremediğimiz, dahası bir kalıba sokamadığımız bir ruhla, bir egoyla karşı karşıya olduğumuzu anlıyoruz..
Anlamlandıramadığımız ve bir kalıba sokamadığımız bu ruhsal eyitişimler şiirleştiğinde, o ruhun anatomisi oluverirler.
Böylesi bir durumda şiir şairini ve hatta okuyucusunu da yönetmeye başlar... Ki şu anda şiir beni yönetip farklı düşünceler içerisine sokup ucube yorumlar yaptırıyorsa bu da şiirin egemen bir şiir olduğunun kanıtıdır.
Şair şiirini kurgularken, şiir de şairi kurgalıyıp cinayet planları yapmış.. Yani şair sözcükleri bir giyotin gibi kullanırken, zaman zaman kendi silahının kurbanı da olur, olmuştur..
Velhasıl-ı kelam;
Sözlerim tamamen beni bağlar, çünkü şiiri beğendim.