....VE YOLLAR....ateş sınarken bedenleri suskunluğu eylem sanır-dı- gözler... yerleşirken gecede uyku şehir olur geleceğin elçileri ve o an cehennem olur yüreğin dinmeyen suyu... kara gözlere dalarken zaman bembeyaz bir düş belirir suskunluğumda.. yatarken pusuya azrail ölüm sual eder canımı ve o anda özlemler belirir gözlerimde kıyısındayken ömrümün teker teker belirir gözlerdeki anlamın yitikliği... ve yeni bir yola başlarken yolcu uzaklığına alışır bedeni ısıtırken sağır kulaklar delice gökyüzünün sancısı olur yağmur kaybolan gözyaşlarımda ses olur ve düşer yollara rüzgar ile..... UMUT OZ |