Üvey SözSana değil sitemim kendimedir bilesin Bin sabahı düşlerle avuttuğum gündeyim Ah zehirdir dilime duâm kalb-i "gülesin" Bugun aklıma zülüm, huzur kokan dündeyim. Zora karşı durdukça fırtınayla bilendim Sevgi katıksız aşım ben nefreti silendim An geldi yüreğimden bir tek sabır dilendim Şimdi ne aşkım bâki, ne can yakan kindeyim. Nefessiz kalmak nedir ölmeden bilmek zordur Tarifsizdir ayrılık ruhun bedende kordur İç burkan bu sızıyı gel bir sözünle durdur Son demine sarılmış, ayaz kesmiş tendeyim. Sessizliğin dilini zifiride ben çözdüm Kalb-i çile çektikçe sevgiyle bakan gözdüm Özünden çalınarak üveye düşen sözdüm Aslım engel koysada, ben ruhumla sendeyim. Leyla Usta @ 2009 . |