DavetiyeSenin duvarların soğuk, Boyasız, rutubetli ve yalnız. Güneşe gülümseyen avlun yok! Parmak uçlarımı acıtan, iki omuzuna bıraktığın tel örgülerin var. Merhameti yetim bırakmış Öfkeye açık, sevgiye direnen cümlelerin var! Çocukluğu ıslık çalamayan Gençliği şarkı söylerken utanan İnsan olma yoluna barikat kurmuş Sevgiye taş atan avuçların var! Sen, şiiri sevince gülümse İnsanlığın beklenen güneşi gamzelerinde! Leyla Demirli ( usta ) |