Kan köpürdü yokluğa...bakan kör gözlere maske gülümseme gizler çökmüş omuzları ipin üstünde bir cambaz isyanı yere yakın dimdik yürüyor bak sırtına yağan yağmur büyütmüyor dili ağzında ya da ismi gözünde adımlarına yapışık gölgesi önünden kaçışıyor dalgalı gidiyor kuytusuna portakal korkulu ana damarı karanlığa Zeynep Tavukçu 14/3/7 |
saygılarımla...