D A V A C I Y IM B E N
N e yana baksam şer, sırıtır durur
sahtekarlar başa, gelmiş oturur doğrunun gemisi karaya vurur kaptandan tayfadan DAVACIYIM BEN Varamıyom vekil begim yanına Okudunuz tek tek halkın canına susarsam dokunur, vallah ganıma gansızdan gorkaktan DAVACIYIM BEN Çıkmadan ettiniz yokuş yılgını Hırsızler devletten vurdu vurgunu için için yiyen ağaç kurdunu, musallat ettiniz DAVACIYIM BEN Kaçtıkca belalar gelir üstüme çakallar bürnmüş koyun postuna Güvenim kalmadı SAHTE dostuma, o yüzden herkesten DAVACIYIM batıya özenip gittiniz geri bir adım öteye gitseniz bari Ecdadıma döven yıllardan beri, düzme tarihçiden DAVACIYIM BEN Yaren’im bu işe aklım şaşıyor sabır küpü doldu gayri taşıyor Yaram kabuk tutmaz bunlar kaşıyor sarmayan hekimden DAVACIYIM BEN NİLÜFER GÖKDEİR GÜR |
çakallar bürnmüş koyun postuna
Güvenim kalmadı gülen dostuma,
o yüzden herkezden DAVACIYIM ......
O güzel yüreğinizden ne güzel bir seslenişti dörtlükler....