Döndüce'den İnciler -4-
“-bak hinci:
İzzetlerin evi hinciki tersliğin yerindeydi yerden bi ğöz, zati herkeşin öyleydi halı dokuyup duruykan ğızları ğelinneri yoldan geçiyomuş Aşşamellenin genşleri Elif’in dıkgatını çekmiş işlerinden gapgara-kıllı biri “-ay Allahım” demiş “hu kıllıya kim varı ki” İzzet Garısı da “-za(hı)r gızım onun da vardır bi gısmeti Allah yarattığı gulun nasibini veri” “-aman ana kırk gönlüm olsa birini vermen ona Allah yazdıysa bozsun kimi bulusa bulsun yeter kine benden uzak dursun” bireş sonura bobası yollamış gardaşı Halil’i “-öp gızım” demiş “gayınbobayın elini” urbaya geddiklerinde bi baksay kı ötüyon evin öğünden geçen kıllı meğerisem Elif’i isdemeye gelmişlerimiş, nasibiymiş demek kine kimin, kime nasibolca(ğı)nı Allahdan başga kimse bilmezimiş alın yazısı işde “dilediğin deği(l) demişler gınadığın başına geli(r)” hemi de Allahın gücüne ğeder yaradılanı hoş gör demişler Yaradan’dan ötürü bi su yur-yaykar-temizler bi gecenin garanlığı, bi de dört duvar her ayıbı götürü hinci bak aslan ğibi bi sürü o(ğ)lannarı göpgözel gızları oldu seni-beni beğenmezler Maşallah-sub(h)an Allah |
severek okudum
fazla kaderci...